ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ  ΤΩΝ  100  ΧΡΟΝΩΝ

ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ   ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ   ΣΤΟ   ΜΕΓΑ    ΡΕΥΜΑ

ΜΑΙΟΣ  2002

1902 έγραφε στο πλατύσκαλο στην είσοδο της Αστικής Σχολής Μεγάλου Ρεύματος. Εκείνη την ήμερα με τον κ. Ανέστη Αποστολίδη έγιναν και οι πρώτες συζητήσεις για τον εορτασμό των 100 χρονών της Αστικής Σχολης Μεγάλου Ρεύματος , ήταν Νοέμβριος του 1999 και βρισκόμασταν όλοι μαζί στο Μέγα Ρεύμα εορτάζοντας την επανοικοδόμηση του Ιερού Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Από τότε πέρασαν περίπου τρία χρόνια και να που ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα, είναι Μάιος του 2002 και βρισκόμαστε και πάλι στο Μέγα Ρεύμα, περίπου 80 Μεγαρευμιώτες και φίλοι της Αδελφότητος μας , ταξιδέψαμε εκεί για να εορτάσουμε το Άγιο Πάσχα και μαζί τα 100 χρονιά της Αστικής Σχολής Μεγάλου Ρεύματος. Δεν υπάρχουν λέξεις που να μπορούν να περιγράψουν την συγκίνηση και την ατμόσφαιρα που επικρατούσε . Από την Σουηδια έφτασαν ο Δημήτρης Αρνάκης και ο Ζαχαρίας Βούρης με την σύζυγο του, οι υπόλοιποι από την Θεσσαλονίκη, από την Κομοτηνή ,και από την Αθήνα. Με ένα διώροφο πούλμαν ξεκινήσαμε, κάποιοι είχαν περίπου 35 χρόνια να δουν το Μέγα Ρεύμα.  

Τον ναό της Αγίας Σοφίας, τα Άγια των Αγίων, επισκεφθήκαμε πρώτα ,και μετά τον Βόσπορο και το Μέγα Ρεύμα .

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ στον ΤΑΞΙΑΡΧΗ. Την Μεγάλη Πέμπτη αυτή δεν θα την ξεχάσουν όσοι την έζησαν. Η θλίψη της ημέρας αυτής ζωγραφισμένη στην Εκκλησία στις εικόνες ,στα άμφια, στα λιγοστά παιδάκια με τα στεφάνια στο χερι, σε μας που βρισκόμασταν εκτός χρόνου ,νόμιζες ότι κάπου θα δεις τον πατέρα σου κάπου αλλού την μητέρα σου . Δεν μιλούσε κανείς, τι να συμπληρώσεις σε αυτόν τον πίνακα.

Η βροντερή φωνή του Νάκη (Συμεών Σολταρίδης ) που θυμάμαι ότι 6 μόλις χρονών διάβαζε στο ίδιο ακριβώς σημείο το Άσπιλε Αμόλυντε, κρατώντας το βιβλίο ανάποδα. Μέσα στα αχνά χαμηλά φώτα της Μ. Πέμπτης με την φαντασία μας τον Επίσκοπο Σκοπέλου Αλέξανδρο βλέπαμε όλοι στον θρόνο, τον πατέρα Νικόλαο και τον πατέρα Παγκράτιο στη Ωραία Πύλη ,τον Χαρ. Μποσταντζόγλου , τον Νίκο Ιωσηφίδη και τον Ιωάννη Τσιμπιρλή στα ψαλτήρια.

Ένας Ελλαδίτης επισκέπτης σκύβει προς το μέρος μου και με ρωτά ψιθυριστά, αν έχει μικρόφωνα η εκκλησία, όχι του απαντάω, δεν χρειάζονται, την έχουν κτίσει αρχιτέκτονες της βασιλεύουσας.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ επισκεφθήκαμε τους τάφους των προγόνων μας .Το νεκροταφείο του Μ.Ρ. θα πρέπει να το επισκέπτονται και αυτοί που δεν έχουν λόγο θα το χαρακτήριζα η Πύλη του Παραδείσου, πνιγμένο μέσα στο πράσινο, μπερδεμένα ανέμελα τα φυτά το ένα με το άλλο ,στα κυπαρίσια τυλίγονται οι πασχαλιές και τα διάφορα αγριολούλουδα, λογιών-λογιών τριανταφυλιές ξεπετάγονται από τα πιο απίθανα συμεια, δεν χρειάζεται κηπουρό, η φύση εκεί ξέρει την δουλεία της. Ευλογημένη Γη. Με απίστευτη υπομονή περίμεναν όλοι για τρισάγιο τον μοναδικό ιερέα. Μεσημέρι πήγαμε και σχεδόν νυχτοθήκαμε .Οι τελευταίοι είχαν την τύχη να ακούσουν ένα τρισάγιο γενικό για όλους. Φεύγοντας μας σταμάτησε ο Σ. Σολταρίδης και με βλέμμα σοβαρό και απόκοσμο μας είπε να δώσουμε ένα τρισάγιο γενικό για όλους, με τον παπά με τον κανδηλανάπτη και με τις λιγοστές κυρίες που είχαν απομείνει, την Εύα Σιγάλα, την Κυβέλη Παπαγιαννοπούλου ,την Μαρίκα Διαμαντίδου και την Σοφία Ιωαννίδου σταθήκαμε στη μέση του χώρου κοντά στη έξοδο του νεκροταφείου και με την βροντερή φωνή του ο Σ. Σολταριδης μέσα στην ησυχία του βουνού, ξεκίνησε να μνημονεύει τους Αυτοκράτορες, Πατριάρχες, Μητροπολίτες, Επίσκοπους μέχρι τον πατέρα Παγκράτιο, τον Διάκο Μάρκο, και όλους τους Μεγαρευμιώτες θυμήθηκε, κάποια γεγονότα της ζωής μας είναι σίγουρα καταδικασμένα να παραμείνουν μοναδικά και ανεπανάληπτα. Το επιβλητικό τοπίο, η ψαλμωδία, η περασμένη ώρα σε ένα τέτοιο χώρο, σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι εκτός χρόνου. Στο τέλος αυθόρμητα όλοι αγκαλιαστήκαμε και ασπάσθηκε ο ένας τον άλλον , σκηνή από αρχαία τραγωδία.

Όταν βράδιασε βρεθήκαμε στον ΤΑΞΙΑΡΧΗ ψάλαμε όλοι μαζί τα εγκώμια. Τα εγκώμια τα ψέλναμε και τότε πριν φύγουμε από την Πόλη. Μαζευόμασταν μικροί τότε, μέρες πριν και κάναμε πρόβες, τι ωραίες αναμνήσεις. Όταν ψέλναμε το «Έρραναν τον τάφον» ξαφνικά άρχισε να ανεβαίνει ένα τετράγωνο μεταλλικό στεφάνι με αναμμένα κεριά προς τον θόλο της εκκλησίας, πίσω στα παιδικά μας χρόνια βρεθήκαμε όλοι, αυτό το έθιμο το είχαμε ξεχάσει, δεν θυμάμαι να το έχω ξανασυναντήσει σε άλλη εκκλησία παρά μόνον στον Ταξιάρχη. Πέρσι την ίδια μέρα είμασταν 8 άτομα μου λέγει ο Μήνας Τσιτσάκος. Χρονιά είχε να γεμίσει έτσι ο Ταξιάρχης παρατηρεί μια κυρία που μένει ακόμα στο Μ.Ρ. Αισθήματα ενοχής μας πλημμυρίζουν όταν ακούμε αυτούς που έμειναν εκεί. Το ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ επισκεφθήκαμε τον Αγ. Γιώργη τον Κουδουνά στην Πρίγκηπο,και μετά την Θεολογική Σχολή της Χάλκης .

Το βράδι Αναστήσαμε όλοι μαζί στο Μ.Ρ. στον Ταξιάρχη αφού ακούσαμε μέχρι το τέλος την Λειτουργία της Αναστάσεως πήγαμε όλοι μαζί για μαγειρίτσα στην αίθουσα της κοινότητας όπου τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ο χρόνος δεν κύλησε στον χώρο αυτό. Η ίδια βελούδινη μπορντώ αυλαία στην σκηνή, οι ίδιες φωτογραφίες στους τοίχους με τους μητροπολίτες, τους διαφόρους επίτροπους, τους ευεργέτες της εκκλησίας μας οι οποίοι ήσαν τιτλούχοι Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Κων/νος Μουσούρος, Καραθεοδωρή πασάς με τις επίσημες στολές τους και τα παράσημα τους. Τα ίδια τραπέζια οι ίδιες καρέκλες, αρχίζεις και αισθάνεσαι σαν να μην έλλειψες ούτε μια μέρα από το Μ.Ρ.

Η εφοροεπιτροπη με τους Ιορδάνη Ισαμπάλογλου, τον Γεώργιο Κάλφογλου και την κ. Ιφιγένεια Ισαμπάλογλου, έκανε ότι μπορούσε για να περάσουμε ένα Πάσχα αξέχαστο.

Την ΚΥΡΙΑΚΗ του ΠΑΣΧΑ από νωρίς περιπλανηθήκαμε μέσα στο χωριό, ο καθένας μας σιωπηρά κάτι έψαχνε , κάτι που θα τον έφερνε κοντά στο παρελθόν του. Με μια παρέα ανεβήκαμε στην περιοχή της Αγίας Κυριακής, στο τελευταίο κάστρο της πολίτικης Ρωμιοσύνης, οι Τούρκοι μπήκαν και κατοίκησαν στις γειτονιές της μετά το 1963.

Τα σπίτια στην Αγία Κυριακή είχαν την κλασική Κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, με μικρές αυλές κολημένα το ένα στο άλλο, όπως και τα Αναφιώτικα της Ακρόπολης στην Αθήνα. Αυτό βεβαία δεν ήταν τυχαίο διότι οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής είχαν μακρινή καταγωγή από το Αιγαίο και κυρίως από τις Κυκλάδες. Κατηφορίζοντας προς την παραλία από της Χάϊδως ( έτσι λέγαμε την περιοχή ) διαπιστώσαμε για ακόμα μια φορά ότι η θέα προς τον Βόσπορο ήταν ανεπανάληπτη και θυμηθήκαμε τον Σταύρο Μιττακίδη που όταν μιλά για την Αγία Κυριακή η συγκίνηση είναι ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του.

Κατά το μεσημέρι συναντηθήκαμε όλοι μαζί στον αυλόγυρο του Ταξιάρχη και περπατήσαμε έως το σχολείο μας, στην ΑΣΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ. Η εφορεπιτροπή του Μ.Ρ. πρόλαβε και ανακαίνισε το κτίριο το οποίο είχε υποστεί σοβαρότατες ζημιές κατά τον μεγάλο σεισμό που είχε πλήξει και την πόλη .

Η συγκίνηση σε όλους ήταν έκδηλη, μαζευτήκαμε περίπου 170 άτομα ,μετά από τις ομιλίες του προέδρου της εφοροεπιτροπής κ. Ιορδάνη Ισαμπάλογλου και του προέδρου της Αδελφότητας μας κ. Δημητρίου Ιωαννίδη , άρχισε η απονομή των αναμνηστικών μεταλλίων των 100 χρόνων της Σχολής.

Το ασημένιο μετάλλιο του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ το παρέλαβε ο Μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ.Ειρηναίος.

Επίσης μετάλλιο απενεμήθη στον Μητροπολίτη Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ.Ειρηναίο ο οποίος περιβάλλει με μεγάλη αγάπη τους Μεγαρευμιώτες και παρευρέθηκε σε όλες μας της εκδηλώσεις λαμβάνοντας ενεργά μέρος στον εορτασμό της σχολής μας, επίσης όλη την εβδομάδα των Παθών χοροστάτησε στον Ιερό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Ο Σεβασμιώτατος παρεκάθησε μαζί με τους εκδρομείς σε γεύμα όπου και εκφώνησε λόγο αναφερόμενος στο ιστορικό και στην σπουδαιότητα της σχολής μας και της συμβολής της στην πρόοδο των Μεγαρευμιωτών.

Ακολούθησε απονομή των μεταλλίων στους διδασκάλους και διδασκάλισσες που υπηρέτησαν και υπηρετούν στην σχολή μας. Στις κυρίες Αμαλία Μαρούλη, Μαίρη Ρομβοπούλου, Καλλιόπη Τζαβίδη, Σουλτάνα Αμπατζή, στους κυρίους Yener Sarkoglu και Gulber Gumus. Επίσης μετάλλια απονεμήθησαν και στους εκπαιδευτικούς οι οποίοι αποφοίτησαν από την σχολή μας, όπως στην κ. Τζούλια Σταυρίδη η οποία με πολύ συγκίνηση μαζί με τον σύζυγο της καθηγητή κ. Βασίλη Σταυρίδη και τον γιο τους Θωμά παρεκάθησαν μαζί μας σε γεύμα.

Κατά την διάρκεια της τελετής, μια πολλή ευχάριστη έκπληξη ήταν τα διπλώματα που έδωσαν τα μέλη της εφοροεπιτροπής σε όλους τους παρευρισκομένους που πέρασαν από τα θρανία του σχολείου μας .

Τα διπλώματα αυτά απεικόνιζαν το σχολείο μας και στο κάθε ένα υπήρχε γραμμένο το ονοματεπώνυμο του κάθε ενός μας ξεχωριστά. Ήταν συγκινητική η στιγμή όταν ένας από τους παλαιοτέρους μαθητές της σχολής ο κ. Αριστόδημος Εμμανουηλίδης παρελάμβανε το δίπλωμα του.

Για τα δέκα παιδάκια που φοιτούν στην σχολή μας δόθηκαν από την Αδελφότητα μας αθλητικές φόρμες και παπούτσια, δωρεά του κ. Κρίτωνα Μάρκογλου, και σοκολατένια αυγά με τσουρέκια, δωρεά του κ. Στέλιου Καραπιπέρη (Ζαχαροπλαστείο ΡΙΒΙΕΡΑ).

Για της υπηρεσίες τους στην σχολή μας μετάλλια δόθηκαν και στους επίτροπους της κοινότητας κ. Ιορδάνη Ισαμπάλογλου και κ. Γεώργιο Κάλφογλου. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης η κ. Στέλλα Μήνα Ατζέτερ απήγγηλε ένα πολύ συγκινητικό ποίημα που έγραψε για την επέτειο της σχολής μας, ο αγαπητός σε όλους μας κ. Γεώργιος Μπογιατζόπουλος.

Στην συνεχεία ανεβήκαμε όλοι στον Προφήτη Ηλία, όπου η εφοροεπιτροπή παρέθεσε σε όλους τους παρευρισκομένους το πασχαλινό γεύμα σε κέντρο με ζωντανή μουσική.

Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο συζητώντας για το αξέχαστο Πάσχα που μας επεφύλαξε η εκδρομή αυτή.

Την Δευτέρα το πρωί επισκεφθήκαμε τον Κurucesme (την ΞΗΡΟΚΡΗΝΗ) και τον   θαυματουργό ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ με έκδηλη την αγάπη μας υποδέχθηκαν ο πρόεδρος της κοινότητας Ξηροκρήνης κ. Χρήστος Παγίδας και οι εφοροεπίτροποι κ. Αργύρης Κουκουλομμάτης, Μάκης Παπαγιουβάν, και Νίκος Μαρούλης.

Το Δ.Σ. της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ   με τους Δ.Ιωαννιδη. Στ. Μυτακίδη. Ε.Νικήτα, Δ. Σιγάλα, Α.Αποστολίδη, Μ.Διαμαντίδου, Δ. Οντατζή, Δ.Φιλιππίδου και Ε. Ισαμπάλογλου επί ένα εξάμηνο προσπάθησαν να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια για την επιτυχία της εκδρομής αυτης. Την κυρία ευθύνη όμως και τον προγραμματισμό της εκδρομής ανέλαβε ο κ. Δημήτριος Οντατζής του οποίου οι κόποι εστέφθησαν με απόλυτη επιτυχία. Επίσης ο κ. Ευστράτιος Νικήτας κατά τη διάρκεια του ταξειδίου με συνεχή επαγρύπνηση συνέβαλε στην ομαλή διεξαγωγή της εκδρομής. Ο δε καθηγητής κ. Συμεών Σολταρίδης συμμετείχε καθοριστικά στην επιτυχία της εκδρομής με την συμβολή του σαν οργανωτής, σαν ξεναγός και σαν ιεροψάλτης. Στην επιστροφή όλοι γνωρίζαμε ότι είχαμε ζήσει μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής μας.

Λίγο πριν την αναχώρηση μας , εκπροσωπώντας την Αδελφότητα μας παραδώσαμε ένα συμβολικό ποσό στην Φιλόπτωχο Αδελφότητα Μεγάλου Ρεύματος .

Ευχόμαστε την επομένη φορά να μας ακολουθήσουν πολύ περισσότεροι και να μας αξιώσει ο θεός να ξαναζήσουμε στο ΜΕΓΑ ΡΕΥΜΑ τέτοιες και ακόμη καλύτερες στιγμές.

Το έτος 1871 κτίστηκε το Παρεκκλήσιο του Προφήτη Ηλία από τον αρχιτέκτονα Πασχάλη. Τον επόμενο χρόνο, το 2003 συμπληρώνει 132 χρόνια. Το Δ.Σ. της Αδελφότητας μας προγραμματίζει να εορτάση την επέτειο αυτή τον Ιούλιο του 2003 στο Μέγα Ρεύμα.

Δημήτριος Π. Ιωαννίδης

Μάιος 2002 

ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ...

ΠΡΟΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΡΕΥΜΙΩΤΕΣ ...

ΦΙΛΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ Σ' ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΜΕΓΑΛΟΡΕΥΜΙΩΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ Μ. ΜΠΟΓΙΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

            Αγαπητοί μου Μεγαρευμιώτες, της Γενέτειρας μας του Μεγάλου Ρεύματος, της Αθήνας, και της διασποράς στα 4 σημεία του κόσμου...

Σας απευθύνω θερμόν εγκάρδιον Μεγαρευμιώτικον χαιρετισμόν. Σε σας και τους δικούς σας, όπου και αν ευρίσκεσθε εύχομαι υγείαν, ευτυχία, και κάθε χαρά ατομική και οικογενειακή.  

[ Home ]

Last modified: ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 22,  2021